Literatura w odcinkach

Pomimo natłoku pacjentów Adam Wierzbicki nie potrafił przestać myśleć o swoim nowym podopiecznym. Melkor przy nieco bliższym poznaniu okazał się całkiem sympatycznym, dostojnym kotem o ujmującym usposobieniu. Lśniące, zadbane futerko w kolorze czarno-białym nadawało mu szyku i elegancji. Czarna  “chusteczka” na łebku ala Zorro oraz czarna plamka na nosie sprawiały, że na pierwszy rzut oka wyglądem przypominał kociego bandytę, jednego z tych, którzy zawsze prowokują najwięcej bójek na osiedlu. Pozory jednak często mylą... Nie inaczej było przypadku Melkora, który odznaczał się wyjątkowo łagodnym usposobieniem, zarówno w stosunku do ludzi, jak i zwierząt.  Największe wrażenie robiły jego oczy - duże, bursztynowe, zwykle lekko zmrużone. Melkor swoim hipnotyzującym spojrzeniem potrafił  przeszyć człowieka na wskroś. Adam, który do tej pory nie miał za wiele do czynienia z kotami, poza życiem zawodowym rzecz jasna, żywił w stosunku do tych zwierząt uczucia mocno ambi...

Wyraz skrajnego przerażenia na ich twarzach, sprawia, że przechodzą mnie ciarki. Dostaję wtedy erekcji. Podnieca mnie ich strach, lubię, kiedy ze łzami w oczach błagają o litość. Gdybyś tylko mógł usłyszeć, co mi obiecują, bylebym ich tylko nie zabijał, albo żeby śmierć nastąpiła możliwie jak najszybciej...   Lecz najbardziej ze wszystkiego uwielbiam ten właśnie moment, kiedy ostrze wbija się w ciało niczym w masło. Najpierw nóż przecina skórę, powodując dotkliwy ból, chwilę potem do naczyń napływa krew, następnie wchodzi coraz głębiej, uszkadza narządy wewnętrzne. Ostrze bardzo łatwo wbija się w ciało aż po rękojeść, podczas gdy krew, hektolitry krwi tryskają na wszystkie strony. Chcesz wiedzieć, jak stałem się potworem? Dobrze więc, ale nie łudź się, że dokonasz spektakularnego odkrycia, na miarę Nagrody Pulitzera , że w paru zgrabnie napisanych słowach obwieścisz światu, jak rodzi się Zło. Uwierz mi, wielu przed tobą próbowało tej sztuki z dość marnym skutkiem. Wiesz, ost...

W budynku Komendy Głównej trwało właśnie przesłuchanie podejrzanego. Policyjni informatycy dość szybko namierzyli właściciela komputera, z którego kubuś123 wysyłał wiadomości do zamordowanej licealistki. Okazał się nim Jakub Kosicki- trzydziestodwulatek, z zawodu inżynier mechanik, zamieszkały z rodzicami w domu w Sopocie przy Alei Niepodległości numer 188. Co ciekawe, również na komputerze zamordowanej Katarzyny Witkowskiej znaleziono zapis rozmowy z użytkownikiem o nicku kubuś123.  W przesłuchaniu uczestniczyli komisarz Przybylski i prokurator Kozłowska. Jakub Kosicki był średniej postury mężczyzną. Miał jasne, przetłuszczone włosy z zaczątkami łysiny. Uroku osobistego z pewnością nie dodawał mu mały i lekko garbaty nos. Jednym słowem, przeciętny aż do bólu. “Bóg jeden wie, co mogła w nim dostrzec 16-latka” - pomyślał Przybylski.  Koleżanki Malwiny zgodnie zeznały, że przez krótki czas spotykała się z Jakubem Kosickim. Kiedy chciała zerwać znajomo...

Był wieczór. Dwaj  przechodnie, którzy na pierwszy rzut oka nie wyróżniali się niczym szczególnym, zmierzali w stronę Starego Rynku. Stanowili co najmniej dziwną parę. Jeden wysoki i drobny, ubrany elegancko w modny płaszcz, drugi niski w dziurawej kurtce. Za kościołem Świętej Katarzyny wstąpili do jednej z licznych kawiarni. Zajęli stolik w ustronnym miejscu, tak aby nikt nie przeszkadzał im w rozmowie. Gdy już złożyli zamówienie u kelnera na dwa gorące napoje, przedtem zamieniwszy ze sobą parę zdawkowych słów, jeden z nich, elegancki szatyn w okularach, przeszedł do sedna sprawy. - A więc jakie informacje posiadasz na temat Wampira? - Artur Lachman zniżył głos do niemal szeptu, całkiem niepotrzebnie, gdyż w kawiarni było tłoczno i gwarno. Jego towarzysz prezentował co najmniej oryginalną fizjonomię. Na oko trudno było określić jego wiek, równie dobrze mógł mieć trzydzieści parę lat lub ponad pięćdziesiąt . Miał orientalne rysy twarzy, ciemną karnację i poczochrane czarne...

Późnym wieczorem Adam zmierzał w kierunku domu. Po pracy musiał jeszcze odebrać samochód z warsztatu. Marzył tylko o jednym -  rozsiąść się wygodnie na kanapie, obejrzeć ulubiony program telewizji, dokończyć lekturę najnowszego numeru “Medycyny Weterynaryjnej”, a w następnej kolejności iść spać. Nazajutrz umówił się z kumplem na squasha.  Długo nie grał, w związku z czym jego forma pozostawiała wiele do życzenia. Nareszcie miał wolny weekend, nadarzyła się więc stosowna okazja, by nadrobić wszelkie zaległości. Adam odebrał wyniki badań - EEG oraz badanie krwi. Lekarz prowadzący orzekł, że nie widzi większych nieprawidłowości. Przepisał jednak leki przeciwpadaczkowe i kazał obserwować. -Czy te leki będą miały wpływ na moje codzienne funkcjonowanie? Czy nie przeszkodzi mi to w pracy? - chciał wiedzieć Adam. -Nie powinny- stwierdził doktor. Neurolog był lekarzem starej daty i zbliżał się powoli do wieku emerytalnego. Nosił okulary połówki, spod których spoglądał bada...

Artur  Lachman nie należał do osób, które mają zwyczaj  siedzieć z założonymi rękami. Potrzebował adrenaliny, lubił kiedy wokół niego dużo się działo. W końcu nie bez powodu wybrał zawód dziennikarza. Ponadto pragnął robić coś dla innych. Może właśnie dlatego od samego początku pasjonował się dziennikarstwem śledczym? Temat seryjnego mordercy był dla niego wielka szansą, której nie mógł tak po prostu zaprzepaścić. Postanowił więc nie tracić zbędnego czasu i od razu po zakończeniu spotkania zabrał do roboty. Zaczął od przejrzenia w Internecie wszystkich informacji, które dotyczyły seryjnych morderstw kobiet na terenie Trójmiasta z ostatnich kilku miesięcy. Sięgnął również po gazety w formie papierowej. Postanowił, że jego artykuły będą się wyróżniać. Przede wszystkim powinny przyciągać uwagę czytelnika, jednocześnie muszą zawierać istotne informacje na temat śledztwa. Po ostatnich wydarzeniach ludzie byli przerażeni, bali się. Dostęp do informacji pozwala choć trochę osw...

Artur Lachman postanawia zdemaskować organy ścigania. W tym celu udaje się na oficjalną konferencję prasową zorganizowaną w Gdańsku. Jest upalny dzień, wszystkim doskwiera skwar wszechobecny skwar i ukrop. Zebrani dziennikarze czekają na jakiekolwiek informacje na temat prowadzonego śledztwa. Są niczym wygłodniałe wilki, które tylko czekają na dogodny moment... Przed miejskim ratuszem rozpoczęła się konferencja prasowa, w której brali udział wojewoda, rzecznik Komendy Wojewódzkiej w Gdańsku Patryk Lipiński, oraz prokurator Lena Kozłowska. Dziennikarze tłumnie przybyli na miejsce. Spotkanie, zainicjowane przez władze województwa w obliczu narastającej wśród społeczeństwa paniki, miało dać kres pojawiającym się co rusz w mediach sensacyjnym, najczęściej sprzecznym informacjom na temat prowadzonego śledztwa. Morderstwo Malwiny Czereśniak sprzed kilku tygodni dostarczyło pożywki dla wygłodniałych i żądnych sensacji mediów. Kolumny gazet wypełniono opowieściami o jej życiu towarzys...